Wiem, że brakuje mojej Mamy wszystkim, którzy mieli zaszczyt i szczęście Ją poznać. Zostawiła po sobie wyłącznie dobre wspomnienia, bo była osobą, która czyniła tylko dobro. Nie ma już wśród nas mojej Mamy. Jest za to pustka.         &nb sp;      

Jest i zawsze pozostanie pamięć po cudownym człowieku. To, co po sobie zostawiła może być dla nas nauką, że o życie powinno się walczyć do ostatnich jego chwil. Mama była tego najlepszym dowodem i przykładem. Walczyła do końca – do  26 lutego 2004 roku, do godziny 10.30. Niestety, przegrała z przeznaczeniem.

Teraz odkrywa tajemnice Anielskiego Świata. Tu na Ziemi, wszystko wydaje się bez Niej ponure, bez wyrazu,  smutne i szare. Tak trudno jest mnie jako synowi odnaleźć sens w życiu, tak ciężko jest się pogodzić ze stratą matki, która była dla mnie całym moim Światem. Jedyne co mi dziś pozostaje, to zmówić za Moją mamę modlitwę, za Jej duszyczkę, porozmawiać z Nią… w duchu – gdy odwiedzam Ją przy grobie, gdzie spoczywa razem z Tatą. Wtedy w zadumie wspominam jak się uśmiechała, jak dyskutowała ze mną, jak mi radziła w życiu, zwłaszcza w trudnych chwilach. Zawsze mogłem na Nią liczyć, na Jej mądrość życiową. Strata mojej Mamy uświadomiła mi, że wraz Jej śmiercią – odeszła część mnie. Razem z moją mamą, tam gdzie teraz spoczywa, pozostało też przepełnione żalem i goryczą moje serce. 

Tak bardzo za Tobą tęsknie Mamusiu… tak bardzo Cię kocham.

Proszę, wspomnijmy wspólnie moją Mamę i zmówmy za Nią modlitwę.